Blog Brenda Karsten

Ze gaf mij het gewichtige boek in bruine kaft met gouden letters met een liefdevolle blik in handen en wenstte mij een goede reis. ‘Kijk maar wat het met je doet’, vulde ze aan.

Het duurde even voor ik erin kon beginnen, want het zag er inderdaad imposant uit. Met een warme kop thee begon ik op een zondagmorgen hoopvol te lezen. Mijn soulsister had het mij tenslotte niet voor niets gegeven. Gaandeweg vroeg ik mij bewust af wat zij in mij had gezien waardoor dit boek, geschreven door Patty Harpenau op mijn schoot lag. Ik begreep er werkelijk geen sikkepit van.

Een aantal dagen later gaf ik het boek - niet uitgelezen - weer aan haar terug. Ik herinner mij haar uiterst verbaasde blik nog heel goed. En toch schoof ze, zonder er iets bij te zeggen, het boek liefdevol terug op haar boekenplank.

Weer een aantal weken verder ontving ik een andere knipoog van het universum. Ik ontdekte verrast een ander boek van Patty in mijn eigen boekenkast. Hoe was dat daar gekomen?  Kon mij niet herinneren dat ik De Verhalenvrouw had aangeschaft.

Bij dit wonderlijke en magische moment voelde ik een tinteling door mijn lichaam gaan. Wanneer de ongezien wereld de geziene materie kust, sta ik ‘aan’. Dus pakte ik direct weer een kop thee en belandde op een groot kussen met schapenvachtjes met mijn billen tegen de warme radiator. Reuze benieuwd wat dit moment mij te vertellen had. Nog geen 20 bladzijden verder word ik geraakt tot in mijn kern en stroomt een monsoon over mijn wangen. Tranen van herkenning en verbondenheid met het grotere geheel. Ik las het boek in één hongerige teug uit.

Een aantal maanden verder in de tijd ontving ik een welkomstmail voor een opleiding bij Patty aan tafel en zag tot mijn grote verrassing het mailadres van mijn liefste vriendin tussen de deelnemers staan. We hadden niet naar elkaar uitgesproken dat we ons hadden opgegeven.

En zo begon mijn - nog steeds voortdurende - ontdekkingsreis over het leven met de prachtige kennis over de codes van het leven, de levensboom en angelologie. 

Dank je wel lieve Lisa-Bo Bakker dat je mijn voorland had gezien. 

Dank je wel lieve Patty dat je deze wonderschone wijze kennis in het licht zet als geschenk aan de mensheid. Dat je mij de weg wees om mijn verloren jas terug te vinden. Je mij met zoveel geduld erover hebt verteld en vooral hebt laten voelen wat dit voorbij de woorden betekent. 

En een diepe buiging voor de samenwerking met het ongeziene veld die mij zo liefdevol draagt en waar ik graag in vertoef.